Ξυπνώ μόνη όπως πάντα
την πρώτη μέρα των διακοπών
ένα λουλούδι φράουλας
Τι κάνεις το βράδυ ;
Έξω απ'την πόρτα μου, η πόλη δονείται
η άμμος στα παπούτσια
μου θυμίζει για μιά στιγμή
το άρωμα των αστεριών.
Τρέχω στην παραλία, σ'ένα πάρτυ τροπικό ,
θα ήθελα να σου μιλήσω, μα δεν ξέρω πού να ψάξω
κι ύστερα, δεν ξέρω να χορεύω.
Μοιάζει με καρναβάλι,
και γω, κομφετί στη θάλασσα, θάλασσα.
Δεν είναι τεκίλα, αν αφαιρείς τ΄αλάτι
και δεν είναι αγάπη, αν διαρκεί δυο ώρες
κι αν δε θες να γυρίσεις
κι αν δε θες να γυρίσεις.
Στο ουρανό βροντά ένας άνεμος από την Αφρική,
ένα βούισμα κουνουπιών
μου θυμίζει για μιά στιγμή
ότι μ'αγάπησες.
Τρέχω στην παραλία, σ'ένα πάρτυ τροπικό
θα ήθελα να σου μιλήσω, μα δεν ξέρω πού να ψάξω
κι ύστερα, δεν ξέρω να χορεύω.
Μοιάζει με καρναβάλι,
και γω, κομφετί στη θάλασσα, θάλασσα.
Δεν είναι τεκίλα, αν αφαιρείς τ΄αλάτι
και δε είναι αγάπη, αν διαρκεί δυο ώρες
κι αν δε θες να γυρίσεις.
Μοιάζει με καρναβάλι
και γω, κομφετί στη θάλασσα, θάλασσα.
Είναι μόνο νερό, αν αφαιρείς τ΄αλάτι
και δεν είναι αγάπη, αν διαρκεί δυο ώρες
κι αν δεν θες να γυρίσεις, λοιπόν, ας είναι ...
Ξυπνώ μόνη όπως πάντα,
την τελευταία μέρα των διακοπών,
ενώ τραγουδούν στο ράδιο
μου έρχεσαι στο μυαλό.
Μοιάζει με καρναβάλι
και γω, κομφετί στη θάλασσα, θάλασσα
Δεν είναι τεκίλα, αν αφαιρείς τ΄αλάτι
και δεν είναι αγάπη, αν διαρκεί δυο ώρες
κι αν δε θες να γυρίσεις.
Μοιάζει με καρναβάλι
και γω, κομφετί στη θάλασσα, θάλασσα.
Είναι μόνο νερό, αν αφαιρείς τ΄αλάτι
και δεν είναι αγάπη, αν διαρκεί δυο ώρες
κι αν δεν θες να γυρίσεις, λοιπόν, ας είναι ...