Refrein
Je bent te gevoelig, dat is waar
En de anderen zien niet wie je bent
Te gevoelig, ik weet het
Het heeft ook mij bijna gedood
Je bent bang, je raakt in paniek, je verkeert in een crisis
wanneer je te emotioneel wordt
Zonder je onmiddellijk te kunnen uiten
Het is te sterk, het zou beangstigend zijn
Alleen in je wereld, bezing je de sterren en knuffel je de aarde
Je voelt onze moeder die rommelt, uitgeput, maar ze kan niet meer zwijgen
Je voelt het lijden als een bom, het tikken gedempt
De machtigen die ons niet alleen naar het graf leiden, maar ook nog ons lot bespotten
Ik wil je graag vertellen dat deze debiele wereld zal eindigen door te ontwaken
Maar ik vrees dat het aan een zijden draadje hangt
Maar wees gerust, jij zal wel worden gered
Refrein
Met je engelengezichtje maak je onze gekleurde maskers zwart
Al die mensen die jou onschuldig wanen
Maar jij, jij reist door de duisternis
Met je engelengezichtje laat je hen geloven - en je toont niks - dat er in je hoofd slechts bloemen, glimlachjes, vlinders en vanillesuiker zijn
Ik voel jouw lijden, ik zie het, ik hoor het
Het is normaal om boos en teleurgesteld te zijn, maar het is niet de enige weg
Het is aan jou om je schoonheid te uiten, je ogen te laten schitteren
Als niks om je heen schijnt, is het aan jou om sterk te zijn en het te geloven voor alle anderen
In deze wereld die wemelt van de spoken, zal men je laten struikelen
Zoek in jezelf dat licht, in je engelenhart
De mens is veel mooier dan hij lijkt
Laat de onwetendheid je niet voor de gek houden
Geloof niet in hun leugens
Ze geven je wat ze kunnen, wat ze hebben
Er zit meer in jou dan wat zij jou hebben ingeprent!
Refrein