Troie post excidium [98] lyrics

Troie post excidium

dux Eneas Latium

errans fato sequitur;

sed errat feliciter,

dum in regno taliter

Didonis excipitur:

si hospes felicior,

hospita vix largior

aliqua percipitur.

Troas actos per maria

Dido suscepit Tyria,

passisque tot naufragia

larga pandit hospitia,

et Eneam intuita,

supplex, miratur, quod ita

leta nitescat facies,

larga, crispata sit cesaries.

mox ad sororem properat

eique clausam mentem reserat:

«Anna, lux

mea, dux

iste quis sit, ambigo;

quis honor,

quis color

vultu, vix intelligo.

at reor,

vereor

hunc nostra conubia

poscere;

id vere

portendunt insomnia.

Ecce quam forti pectore,

Amoris quasi facie!

heu, sors hunc que per bibula

Scylle traxit pericula!

Si Sychei

coniugis mei

hymenei

pacti rei

non detraherem,

non cogerem,

non lederem,

huic uni me forsan subdere

possem culpe; me prius perdere

velit Iupiter

turpiter,

fulmine

de culmine

deiectam Carthaginis,

. . . . . . . . . . . . . . .

Dido committat dominis.»

Anna refert: «Assiste,

mi soror, nec resiste

amori blando: si iste

iungetur tibi suisque

extollet te virtutibus,

Carthago crescet opibus.»

His accensa Phenissa

in furores Elissa

venandi sub imagine,

effuso nimbi turbine,

antro cum duce latuit

eique se supposuit.

Propositionibus

tribus dux expositis

syllogizat; motibus

fallit hec oppositis;

sed quamvis cogentibus

argumentis utitur,

tamen eis brevibus

tantum horis fallitur.

Et sic amborum in coniugio

leta resplenduit etherea regio;

nam ad amoris gaudia

rident, clarescunt omma.