Guarda: sti ffrónne càdono
ngiallute, attuórno a nnuje...
S'e ppòrta 'o viénto... Pàreno
ll' ammóre 'e tutt' e dduje...
Strìsciano, vanno, pàssano...
So' pàlpete e suspire...
Sóngo penziére nire
perdute appriésso a tte...
Guarda che ciélo fàuzo,
e che tristézza 'e séra!
Pare ca ce cummògliano
cu na cupèrta néra...
Pare ca ce strascìnano
dint' a nu fuósso, cupo
cómm'a na vócca 'e lupo
Ca scampo nun ce da’...
‘Mmiézo 'a stu nniro 'e st'àrbere,
p'o scuro 'e chisti site,
chi simmo? Addò s'avviano
sti cuórpe nuóste, aunite?
Sti vvócche nòste pàrlano?
Se strégneno, sti mmane?
E turnarrà, dimane,
stu còre tujo, cu mme?
Nun è na còsa fauza
cómm ’a stu ciélo ‘e séra?
Nun simmo doi fantàseme
sótto a na cappa néra?
Mmiezo a stu lutto ’e ll’anema,
cu ’a frèva dint‘e vvéne,
nui ce vulimmo bène?
O fósse nu chi sa?!
Trèmmo... Me sènto scénnere
nu friddo dint'all'ossa...
p'a strata sulitaria
véco na macchia ròssa...
Po véco ca me lassano
duj' uócchie e ddoi manélle...
Sènto nu frullo 'e scélle...
Te véco scumparì...
Scétame! Viéne! Pàrlame!
Dimme ca sta serata,
cu sti turmiénte ’e strazzio
è fantasia malata!
Dint’ a stu còre sòname
l’ accòrdo ’e na canzóne,
chélla d’a passióne
d’a vita mia pe tte!
Scétame! E famme sèntere
ca stai dint 'a sti vvéne!
Scétame! E famme crédere
ca me vuo' sèmpe bène!
Nun te stancà! Accumpàgname,
pòrtame a mane a mane,
pecchè si t' alluntane,
che sarrà mai de me?