Љубовта е чудно крајбрежје,
Таман да речам далеку е,
нешто се наѕира.
Кога ќе го достигнам дното
И велам „Умирам“,
Јас ги држам твоите две Раце
И јас повторно се Воздигнувам.
Доколку имав Еден, доколку имав Два,
Доколку имав Три Живота да живеам,
За Тебе Еден, за Тебе Два,
За Тебе Три Живота ќе Живеев.
Необична Тишина, вечерва врне,
и баш/таман да речам треба да прекинеме,
Љубовта поднесува сѐ (Издржува сѐ)
И Секогаш Наоѓа Пат
Преку Твојот Лик,
Љубовта Станува Ти,
А Јас Станувам Твој!