Zoals altijd kijk ik naar de zee die geheimen ademt
Naar dit net dat mee meetrekt in donkere dieptes
Alles door liedjes naar vertes
En al wil ik het en al durf ik het, ik zou niet
Alle schoonheid van het leven kunne verzamelen en ook niet de tranen van de wereld
Ik zou alles geven dat je hier bent
Dat minstens één moment oneindig is
Dat ik je spoor in het oneindige volg
Ik zou alles geven dat je hier bent
Zoals ooit kijk ik naar de hemel en zoek ik steden in de nacht
Waar we onder de sterren de gele gloed van de ochtend namen
Mijn morgen waar ben je nu
Ik zou alles geven dat je hier bent
Dat minstens één moment oneindig is
Dat ik je spoor in het oneindige volg
Ik zou alles geven dat je hier bent
Brief waar is het einde, vrouw ga weg
Wees weer mijn thuis
Want nu is de maan vol die over de zee schijnt