Είμαι καθώς ένα γρασίδι συνηθισμένη να μεγαλώνω σε νύχτα χλωμή
Με τις μικρές ρίζες διατέμνω τον ουρανό του εδάφους
Η δροσιστική βροχή πέφτει
H καταιγίδα ηχεί και σπεύδει
H χώρα μακρινή
Ακόμα μυρίζει και έχει δύναμη, μυρίζει και έχει δύναμη
Ξέρω τα φτερά των κοράκων
Κοιμάμαι στις σκιές των
Το λευκό σώμα μου τα μάτια σου δεν μπορούν να δουν
Τώρα νέο σπίτι μου
Είναι ερείκη, βρύο και γρασίδι
Θα είμαι εκεί, όπου γαλάζια κενταύρια θα ανθίσουν
Πάνω από μένα ξημερώνει, ο ορίζοντας αλλάζει το χρώμα
Τις ακτίνες εγγίζω, θερμαίνουν οι πέτρες στις παλάμες μου
Σβήνουν οι καμπάνες, αλλά η ψυχή μου είναι νέα.
Από τον ύπνο ξυπνάει και σηκώνεται
Η χώρα μακρινή
Ακόμα μυρίζει και έχει δύναμη, μυρίζει και έχει δύναμη
Ξέρω τα φτερά των κοράκων
Κοιμάμαι στις σκιές των
Το λευκό σώμα μου τα μάτια σου δεν μπορούν να δουν
Τώρα νέο σπίτι μου
Είναι ερείκη, βρύο και γρασίδι
Θα είμαι εκεί, όπου γαλάζια κενταύρια θα ανθίσουν