Það er garður við götuna þar sem ég bý
með gömlu fólki í stað blóma.
Þar finnurðu höfuð full af minningum
og augu sem einmana ljóma.
Vegna löngu liðinna kossa
löngu liðinna ára
þessi gömlu hjörtu þjást.
Hún lifir eins lengi og þau lifa
þessi gamla ást.
Trúir þú á engla sem villast í stórborg
og vafra einmana um götur og torg.
Trúir þú á engla sem komu til að gefa
gömlu fólki frið og ótta þess að sefa
en villtust af leið
en villtust af leið.
Það er bar í hverfinu þar sem ég bý
fullur af sektarkennd kvenna.
Þar finnurðu ótta og angist í glösum
af innbyrgðri reiði þær brenna.
Vegna löngu liðinna högga
löngu liðinna tára
þessar köldu konur þjást.
Hún lifir eins lengi og þær lifa
lygin um sanna ást.
Trúir þú á engla sem villast í stórborg
og vafra einmana um götur og torg.
Trúir þú á engla sem komu til að gefa
brotnum konum frið og ótta þeirra að sefa
en villtust af leið
en villtust af leið.