Τούτη η νύχτα όλη η νύχτα έκαμαν τη γης κριβάτι,
έκαμαν τη γης κριβάτι και την πέτρα μαξιλάρι.
Και την πέτρα μαξιλάρι σχίζ’ αγόρι μ’ του νεράντζι,
σχίζ’ αγόρι μ’ το νεράντζι για να διω την κόρη μέσα.
Για να διω την κόρη μέσα πως ανθεί πως λουλουδιάζει,
πως ανθεί πως λουλουδιάζει πως κιτρινομαραγκιάζει.
Σαν τουν ήλιου τουν προυσήλιου και του Μάη τα παλικάρια,
σαν του Μάη τα παλικάρια κι του Θέρου τα κορίτσια.