Wszyscy chłopcy i dziewczyny w moim wieku
spacerują w parach po ulicach.
Wszyscy chłopcy i dziewczyny w moim wieku
dobrze wiedzą co znaczy być szczęśliwym.
Wpatrzeni w siebie, dłoń w dłoni,
chodzą sobie zakochani, nie bojąc się przyszłości.
Tak, ale ja chodzę po ulicach sama z bólem w duszy.
Tak, ale ja chodzę sama, bo nikt mnie nie kocha.
Moje dni, tak jak noce
są we wszystkim podobne:
bez radości, wypełnione nudą;
nikt nie szepcze „kocham cię” do ucha.
Wszyscy chłopcy i dziewczyny w moim wieku
robią wspólne plany na przyszłość.
Wszyscy chłopcy i dziewczyny w moim wieku
dobrze wiedzą, co znaczy „kocham”.
Wpatrzeni w siebie, dłoń w dłoni,
chodzą sobie zakochani, nie bojąc się przyszłości.
Tak, ale ja chodzę po ulicach sama z bólem w duszy.
Tak, ale ja chodzę sama, bo nikt mnie nie kocha.
Moje dni, tak jak noce
są we wszystkim podobne:
bez radości, wypełnione nudą;
kiedyż i dla mnie zaświeci słońce?
Tak jak chłopcy i dziewczyny w moim wieku
dowiem się wkrótce, co to jest miłość?
Tak jak chłopcy i dziewczyny w moim wieku
zastanawiam się, kiedy przyjdzie dzień
gdy wpatrzona w czyjeś oczy, dłoń w dłoni,
w sercu będę mieć radość, nie bojąc się przyszłości.
Dzień, w którym już wcale nie będzie bólu w duszy;
dzień, gdy ja też będę mieć kogoś, kto mnie pokocha.