Hij had bruin haar, een zongebruinde huid
De verlegen blik, zijn handen helemaal beschadigd
Hij hieuw de steen uit, de zoon van een arbeider
Hij was er trots op, maar waarom lachen jullie?
Nee, veroordeel hem niet
Jullie kennen hem niet
De duizeligheid en de inspanning
Jullie zijn ten onrechte gelukkig, jullie verruilen jullie waarden
Hij, hij is mijn alles en zelfs meer dan dat
Alleen, schreeuw ik zijn naam wanneer de verwarring komt
En dan valt alles uiteen, als hij hier niet meer is
Ik zou hem zo graag willen zeggen (wat ik voel), maar ik durf niet
Hij die me laat
Draaien in de leegte, leegte
Draaien in de leegte, leegte
Draaien in de leegte, hij laat me draaien
In de leegte, leegte, leegte
Draaien, draaien in de leegte
Draaien in de leegte, hij laat me draaien
(Draaien in de leegte...)
Wie kan mij vertellen, wat er is gebeurd?
Sinds hij weggegaan is, heb ik mezelf niet meer omhoog kunnen halen
Het is niet meer dan een herinnering, een traan uit het verleden
Vastgezet in mijn ogen, hij wil niet meer gaan
Oh, nee, lach niet
Jullie kennen hem niet
De duizeligheid en de inspanning
Zij zijn oppervlakkig, zij negeren alles dat vanuit het hart komt
Hij, hij was mijn alles, en zelfs meer dan dat
Ik hoop hem terug te zien, daar in het hiernamaals
Help me, alles valt uiteen sinds hij er niet meer is
Weet je, mijn liefje, mijn mooie soldaat
Dat jij me laat
Draaien in de leegte, leegte
Draaien in de leegte, leegte
Draaien in de leegte, jij laat me draaien
In de leegte, leegte, leegte
Draaien, draaien in de leegte
Draaien in de leegte, hij laat me draaien
(Draaien in de leegte)
Hij laat me draaien in de leegte
Draaien in de leegte, draaien in de leegte
Hij laat me draaien in de leegte
Draaien in de leegte, draaien in de leegte
Draaien in de leegte, hij laat me draaien
Draaien in de leegte