Ён быў чарнявым, са смуглым тварам
З нясьмелым поглядам, і зраненымі рукамі.
Ён крашыў камяні, сын рабочага
І ганарыўся гэтым, але, чаму вы смяецеся?
Не, не судзіце яго,
Вы не ведаеце,
Гэта галавакружэньне і цяжкая праца
Вы брэшаце, што шчасьлівыя, вы прадаеце ўсе сваі каштоўнасьці.
Ён - гэта мой сьвет і нават больш
У адзіноце я крычу яго імя, калі настае замяшаньне
А потым усё разбураецца, калі яго ўжо няма.
Я хацела б так шмат сказаць яму, але я не маю права
Ён прымушае мяне
Круціцца ў цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, прымушае мяне
Круціцца ў цемры, у цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, прымушае мяне
(Круціцца ў цемры...)
Хто можа сказаць мне, што здарылася?
З тых часоў, як ён пайшоў, я не магу падняцца
Гэта не толькі памяць, слёзы мінулага
На маіх вачах, і не хочуць высыхаць
О, не, не смейцеся
Вы ня ведаеце
Гэтыя галавакружэньне і боль
Яны павярхоўныя, яны наогул нічога не ведаюць пра сэрца
Ён быў усім для мяне, і нават значна больш.
Я спадзяюся ўбачыць яго зноў, там, у тагасьветным жыцьці.
Дапамажыце мне, усё разбураецца, так як яго няма тут!
Ці ведаеш ты, мая цудоўная любоў, мой прыгожы жаўнер?
Што ты прымушаеш мяне
Круціцца ў цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, ты прымушаеш мяне
Круціцца ў цемры, у цемры, у цемры
Круціцца ў цемры, прымушаеш мяне