Φτώχεια, που μου κουρέλιασες
όλα τα όνειρά μου
και έκανες βασίλειο, βασίλειο
του πόνου την καρδιά μου.
Του φτωχού τον πόνο, του φτωχού τον πόνο
αυτοί που ζουν στην φτώχεια αυτοί τον ξέρουν μόνο.
Πάντα στον ίδιο το σκοπό
νυχτώνει ξημερώνει
και ο φτωχός τη μοίρα του, τη μοίρα του
με πίκρες την πληρώνει.
Του φτωχού τον πόνο, του φτωχού τον πόνο
αυτοί που ζουν στην φτώχεια αυτοί τον ξέρουν μόνο