Cómm'a na varca spèrsa 'mmiéz'ô mare
stóngo sbattènno 'a che te ne si’ ghiuta,
nun saccio ch'aggi’a fà, paròle amare
vaco parlanno sulo e pènzo a tte;
e pènzo che t'aggio vuluto bène
‘o bbène ca se vò na vòta sóla,
e tu, pe' ricumpènza, tanta péne,
l’hê mise int'a stu còre... ma pecchè?
Sulo!
Sóngo rimasto sulo,
nun téngo cchiù a nisciuno,
tenévo sulo a tte.
Sulo!
'ncòpp'a stu munno sulo
chi sóngo mo... sóng'uno
ca chiagne e pènza a te.
Sulo!
tu m'hê rimasto sulo;
e io mòro 'e pucundria
e chésto 'o ssaie pecché,
sulo,
nun pòzzo campà sulo
pecché 'sta vita mia
appartenéva a tte
.
Sulo,
nun pòzzo campà sulo,
pecché 'sta vita mia
appartenéva a tte.