Totò - Sulo

Cómm'a na varca spèrsa 'mmiéz'ô mare

stóngo sbattènno 'a che te ne si’ ghiuta,

nun saccio ch'aggi’a fà, paròle amare

vaco parlanno sulo e pènzo a tte;

e pènzo che t'aggio vuluto bène

‘o bbène ca se vò na vòta sóla,

e tu, pe' ricumpènza, tanta péne,

l’hê mise int'a stu còre... ma pecchè?

Sulo!

Sóngo rimasto sulo,

nun téngo cchiù a nisciuno,

tenévo sulo a tte.

Sulo!

'ncòpp'a stu munno sulo

chi sóngo mo... sóng'uno

ca chiagne e pènza a te.

Sulo!

tu m'hê rimasto sulo;

e io mòro 'e pucundria

e chésto 'o ssaie pecché,

sulo,

nun pòzzo campà sulo

pecché 'sta vita mia

appartenéva a tte

.

Sulo,

nun pòzzo campà sulo,

pecché 'sta vita mia

appartenéva a tte.