Βρίσκομαι στο δωμάτιο δίχως φως
Στο δωμάτιο δίχως θέα
Για άλλη μια νύχτα προδοσίας βρίσκομαι εδώ
Μαζί σου ακόμη μια βραδιά
Η κίνηση των χεριών μου, βάσανο
Εν γένει το να κουνηθώ
Και τραβηγμένο
Τόσο πολύ το δέρμα μου που κραυγή βγάζει
Και ουρλιάζει και ουρλιάζει
Κι άλλο ακόμη τραβιέται
Κρεμάμενος έτσι
Σα νυχτερίδα
Κρεμάμενος έτσι
Κρεμάμενος απ' την πλάτη σου
Αβοήθητος ξανά
Το σώμα μου, κομμένο, διαλυμένο
Σπασμένο κι εξουθενωμένο
Το σώμα μου κομμένο στα δύο
Δεν μπορώ πια να σταθώ
Η κίνηση των χεριών μου, βάσανο
Εν γένει το να κουνηθώ
Και τραβηγμένο
Τόσο πολύ το δέρμα μου που κραυγή βγάζει
Και ουρλιάζει και ουρλιάζει
Κι άλλο ακόμη τραβιέται
Κρεμάμενος έτσι
Σαν νυχτερίδα
Κρεμάμενος έτσι, κρεμάμενος απ' την πλάτη σου
Ω είναι βασανιστήριο
Και είμαι σχεδόν εκεί
Ω είναι βασανιστήριο
Μα είμαι σχεδόν εκεί
Είναι βασανιστήριο
Μα είμαι σχεδόν εκεί
Είναι βασανιστήριο
Μα είμαι σχεδόν εκεί