Di ferri arietant, ventus est in proelio per nocte
lacrimae cadent, et vis debellatu requiritur
Haec domus vetus est omnino cavernosa et complet cum mucore
dracones mentis latebrosi est in umbris
Torrentes derupiunt
omnes
Aspergines fluunt ubique
Regina pellit regem, agricolae ad solum cadunt
Super me teque luna rosea ascendit
inexorabiliter vento agit cum hieme cogulanda
Veni, amice mi, sede meum, accipe consilium in calore
Torrentes derupiunt
omnes
Aspergines fluunt ubique
Torrentes derupiunt
omnes
Aspergines fluunt ubique