Too Many Of My Yesterdays [Polish translation]

Dawno temu wierzyłem, że to Ty jesteś właśnie Tą jedyną…

Któż może to wiedzieć, skoro ludzie zmieniają się, stają się

dziwakami i dryfują przez życie grzebiąc w przeszłości?

Któż to wie, które pożegnanie staje się ostatnim?

Nie mów, że nic nie umiera,

nie mów, że nic się nie zmienia,

nie mów, że nie nadchodzi nowe,

zbyt wiele mych wczorajszych dni było Twoimi.

Powiedz coś, porozmawiaj ze mną.

Słyszę jak to nadchodzi, czuję jak się zbliża,

dokładnie tak, jak Ty byś tego pragnęła.

Kupczysz tylko naszymi wspomnieniami,

daj spokój, nie mów, że wciąż mnie kochasz.

Wykurowałem me złamane serce, wymazałem Cię z pamięci,

podniosłem się z kolan i pozbierałem,

lecz na Twój widok mą duszą wstrząsa dreszcz.

Właśnie teraz, gdy myślę, że to już skończone…

Nie przychodź i nie pokazuj mi, że to nieprawda.

Powiedz coś, tak na swój sposób.

Widzę jak to nadchodzi, słyszę jak się zbliża,

wiem dokładnie co masz zamiar powiedzieć.

Zbyt wiele mych wczorajszych dni było Twoimi,

a ja nie chcę znów popaść w depresję.

Kupczysz tylko moimi wspomnieniami,

kupczysz naszą piękną przeszłością.

Zagubiłem się na wzburzonym morzu…

ale wciąż stoję przy maszcie,

pod gwiazdami i pod żaglami,

żeglując ku niepewnym horyzontom…

Pomiędzy tańczącymi falami wciąż widzę Twą twarz… 1

Powiedz coś, tak na swój sposób.

Widzę jak to nadchodzi, czuję jak się zbliża,

wiem dokładnie co masz zamiar powiedzieć.

Zbyt wiele mych wczorajszych dni było Twoimi,

a ja nie chcę znów popaść w depresję.

Nie mów, że nic się nie zmienia,

nie mów, że nie nadchodzi nowe,

zbyt wiele mych wczorajszych dni pogrzebałem w Tobie.

1. "Dance of seven veils" to dosłownie "taniec siedmiu woali". Wyjaśnienie (niestety niedostępne po polsku): https://en.wikipedia.org/wiki/Dance_of_the_Seven_Veils