Oturuyorum ve başın öne eğik hâlde kitap okumanı izliyorum
Uyanıp, senin uykuda nefes alıp verişini izliyorum
Oturup seni izliyorum
Yaptığın veya yapmadığın her şeyi fark ediyorum
Sen çok daha olgun ve bilgesin, bense
Kapıda bir çocuk gibi dikiliyorum
Resmin için en güzel boyalarımı kullanıyorum
Masayı süslü şeylerle donatıyorum
Ve senin tahammül etmeni izliyorum
Hepsini kafamda kuruyorsam söyle bana
Yanlış anladığımı söyle
Aşkımın övgüye değer olduğunu biliyorum,
Ama sen sadece tahammül ediyorsun
Seni bir savaş kahramanı gibi karşılıyorum
Patavatsızlıklarını şakaya vuruyorum
Oturup dinliyorum, tabakları parıldayana dek yıkıyorum
Sen çok daha olgun ve bilgesin, bense
Kapıda bir çocuk gibi dikiliyorum
Resmin için en güzel boyalarımı kullanıyorum
Masayı süslü şeylerle donatıyorum
Ve senin tahammül etmeni izliyorum
Hepsini kafamda kuruyorsam söyle bana
Yanlış anladığımı söyle
Aşkımın övgüye değer olduğunu biliyorum,
Ama sen sadece tahammül ediyorsun
Sen dışarıda başka hayatlar kurarken ben neredeydim?
Dikenli tellerimin üzerine battaniye seren adam nerede?
Seni tapınağım, duvar resmim, gökyüzüm yaptım
Şimdiyse hayat hikâyenin dipnotlarında yer edinmek için yalvarıyorum
Adının etrafına kalpler çiziyorum
Her daim çok fazla zaman ve alan işgal ediyorum
İyiyim sanıyorsun, ama ne yapardın eğer
Terk edip gitsem ve bizi harap hâlde bıraksam?
Kalbimdeki hançeri çekip çıkarsam?
Yükünü sırtlansam, sonra bıraksam?
İnan bana, yapabilirim
Hepsini kafamda kuruyorsam söyle bana
Yanlış anladığımı söyle
Aşkımın övgüye değer olduğunu biliyorum
Ama sen sadece tahammül ediyorsun
Oturup seni izliyorum