Αλλάζει ό,τι ‘ναι ρηχό
κι άλλο τόσο ό,τι’ ναι βαθύ
Αλλάζει σκέψη ο άνθρωπος
Αλλάζουν όλα στο κόσμο αυτό
Αλλάζει με τα χρόνια το κλίμα
Αλλάζει του βοσκού το κοπάδι
Κι όπως όλ’ αλλάζουν
Παράξενο δεν είναι που αλλάζω κι εγώ
Αλλάζει του πι’ ωραίου διαμαντιού η λάμψη
καθώς από χέρι σε χέρι περνά
Αλλάζει το μικρό πουλί φωλιά
Αλλάζει κι ο έρωτας αγάπη
Αλλάζει ο στρατοκόπος στράτα
κι ας του βγει σε κακό
Κι όπως όλ’ αλλάζουν
Παράξενο δεν είναι που αλλάζω κι εγώ
Αλλάζουν, όλ’ αλλάζουν (Χ4)
Αλλάζει ο ήλιος δρόμο
Όταν η νύχτα βγαίνει
Αλλάζει ρούχο το φυτό
την Άνοιξη που πρασινίζει
Αλλάζει του ζώου η γούνα
Αλλάζουν του γέρου τα μαλλιά
Κι όπως όλ’ αλλάζουν
Παράξενο δεν είναι που αλλάζω κι εγώ
Κι όμως δεν αλλάζω αγάπη
όσο μακριά και να’ μαι
ούτ’ οι θύμησες ούτ’ οι πόνοι
του τόπου μου και του λαού αλλάζουν
Αυτό που χτες άλλαξε
αύριο θε ν’ αλλάξει
Έτσι που κι εγώ
στης ξενιτειάς τον τόπο, αλλάζω
Αλλάζουν, όλ’ αλλάζουν (Χ4)
Κι όμως δεν αλλάζω αγάπη
όσο μακριά και να’ μαι
ούτ’ οι θύμησες ούτ’ οι πόνοι
του τόπου μου και του λαού αλλάζουν
Αυτό που χτες άλλαξε
αύριο θε ν’ αλλάξει
Έτσι που κι εγώ
στης ξενιτειάς τον τόπο, αλλάζω
Αλλάζουν, όλ’ αλλάζουν (Χ4)