Θ’ ανέβω και θα τραγουδήσω,
Στο πιο ψηλότερο βουνό
Ν’ ακούγεται στην ερημιά,
Ο πόνος μου με την πενιά
Ν’ ακούγεται στην ερημιά,
Ο πόνος μου με την πενιά
Με το βουνό θα γίνω φίλος
Και με τα πεύκα συντροφιά
Κι όταν θα κλαίω και πονώ
Θ’ αναστενάζει το βουνό
Κι όταν θα κλαίω και πονώ
Θ’ αναστενάζει το βουνό
Απάνω στο βουνό θα μείνω
Κι από τον κόσμο μακριά
Θα κλαίω μόνος, θα πονώ
Και θα μ’ ακούει το βουνό
Θα κλαίω μόνος, θα πονώ
Και θα μ’ ακούει το βουνό