Το τραγούδι της χαμένης ευκαιρίας [To tragoúdhi tis khaménis evkairías] lyrics

Τι να πω που βραδιάζει κι όλα είναι μισά

η ζωή σαν νερό θα ξεφύγει.

Η αρχή μου γυμνή κι ο αέρας φυσά,

έχω μέρα μικρή, ορατότητα λίγη.

Κοιτά πόσο σεμνά προσπερνά η ευκαιρία

ό, τι άδικα χάνετε έχει μνήμη και γυρίζει. Φοβάμαι.

Σαν αγρίμι ξυπνά και μαζί του τριγυρνά τιμωρία

έτσι μένω εδώ, μια φορά να φωνάξεις και να ‘μαι.

Δες η πόλη αδειάζει. Κάτι εδώ ξαγρυπνά

ένα ψέμα σαν πετράδι γυαλίζει.

Η αρχή μου ζητιάνα, στέρφα γη που διψά

η αλήθεια πικρή, μένει ό,τι αξίζει.