Το τηλέφωνό μου είν’ αμίλητο
σαν το πικραμένο στόμα το αφίλητο.
Δε ρωτάς τι κάνω ούτε και πώς ζω
πώς τυχαίνει και υπάρχω δίχως να σε δω.
Τη γλυκιά φωνή σου δεν ακούω πια
λες και σ’ έχουνε ποτίσει με την απονιά.
Το τηλέφωνό μου ξέρει δυο φωνές
όταν μου μιλάς γι’ αγάπη κι όταν δεν το λες.