Ήρθες και μ’αγάπησες εδώ στα σκοτεινά
ήρθες και φώτισες τις μέρες μου ξανά
Ήρθες και μου έδιωξες τη θλίψη απ’τη καρδιά
ήρθες σαν ήλιος στην κρύα αμμουδιά
και έφυγες μετά...και τρέμω σαν κερί
που μόνη μένω πάλι
Και φεύγουν οι καιροί σαν περιμένω...
Τώρα και πάλι και πάντα και ύστερα
μόνο εσένα θα ζητώ
Τώρα και πάλι και πάντα
αφού τίποτα δεν είναι πια αρκετό
τώρα που ξέρω να υπάρχω
από φως κι από αισθήσεις
να μη φοβάμαι να γελάω να μεθάω από χαρά
τώρα που ξέρω ν’αντικρίζω τη φωτιά
δεν έχω μάτια άλλο πια
αφού τα μάτια μου είσαι εσύ
τα μάτια μου είσαι εσύ
Ήρθες και μ’αγάπησες και ήσουν συντροφιά
ήσουν ζωή, μελωδία, η ομορφιά
Ήσουν η αλήθεια και σ’αγκάλιαζα σφιχτά
ήσουν ανάσα και παράθυρα ανοιχτά
μα έφυγες μετά ...και τρέμω σαν κερί
που μόνη μένω πάλι
Και φεύγουν οι καιροί σαν περιμένω...
Τώρα και πάλι και πάντα και ύστερα
μόνο εσένα θα ζητώ
Τώρα και πάλι και πάντα
αφού τίποτα δεν είναι πια αρκετό
τώρα που ξέρω να υπάρχω
από φως κι από αισθήσεις
να μη φοβάμαι να γελάω να μεθάω από χαρά
τώρα που ξέρω ν’αντικρίζω τη φωτιά
δεν έχω μάτια άλλο πια
αφού τα μάτια μου είσαι εσύ
τα μάτια μου είσαι εσύ
Ξέρω πως θα έρθεις πάλι εδώ στα σκοτεινά
και θα φωτίσεις τις μέρες μου ξανά...ξανά...