Πάνε δύο μήνες που 'χω να σε δω
Ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα
Ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ
Για το Θεό όμως μη νοιάζεσαι για μένα
Για μένα
Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις
Πως της μορφής σου το πορτραίτο ξεθωριάζει
Όμως αληθινά στο λεω δεν πειράζει
Κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις
Να με κλέψεις
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
Να 'ξερες πόσο με πονάς
Κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
Και τρομαγμένος ξυπνώ
Αν πω σ' αρνήθηκα το ξέρεις θα 'μαι ψεύτης
κι ο χρόνος σαν ν' αφήνει μια ελπίδα
Για μένα είν' οδυνηρό που δε σε είδα
Ν' αστράφτεις μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη
Τον καθρέφτη
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
Να 'ξερες πόσο με πονάς
Κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
Και τρομαγμένος ξυπνώ
Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς
Να 'ξερες πόσο με πονάς
Κι ύστερα λέει σε είδα να φεύγεις σκυφτή
Και τρομαγμένος ξυπνώ