Με ρωτάς αν θυμάμαι
τη μέρα που συναντηθήκαμε
πως λεγόταν η πόλη,
η χώρα, το πλοίο, η θάλασσα
με ρωτάς αν θυμάμαι
την πρώτη φορά που μιλήσαμε
όταν φύγανε όλοι
και ήρθες κοντά και σ’ αγκάλιασα
Το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μύριζε άνοιξη, το πρώτο σου φιλί
το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μέσα απ’ τα χείλη σου, γνώρισα τη ζωή
το μόνο που θυμάμαι
Με ρωτάς αν θυμάμαι
τη νύχτα που παραδοθήκαμε
ήταν πάνω στην άμμο
η σε πράσινη όαση
με ρωτάς αν θυμάμαι
το πρωινό που προδοθήκαμε
στον Παράδεισο
η απάνω στην Κόλαση
Το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μύριζε άνοιξη, το πρώτο σου φιλί
το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μέσα απ’ τα χείλη σου, γνώρισα τη ζωή
το μόνο που θυμάμαι
Το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι,
είναι που μέσα απ’ τα χείλη σου, γνώρισα τη ζωή
Το μόνο που θυμάμαι, το μόνο που θυμάμαι