Φίλος καλός απ' τα παλιά πήρε τον ήλιο αγκαλιά
Και σιγοτραγουδάει
Ωραία που είναι η ζωή κι αλίμονο σ' αυτόν που ζει
Και ωραία δεν περνάει
Τίποτα δε μας ανήκει στον πλανήτη γη που ζούμε
Εμείς όλοι μας με νοίκι ξένο σώμα κατοικούμε
Τίποτα δε μας ανήκει, ούτε παίρνουμε μαζί μας
Όταν έρθει το καΐκι για να πάρει τη ψυχή μας
Έρχεται κάποτε καιρός στη πλώρη κάποιου πλοίου
Που ταξιδεύουμε στο φως χωρίς γυαλιά ηλίου
Φίλος καλός όπως παλιά, με αγκαλιές και με φιλιά
Περνάει τον καιρό του
Κι όσα να φτάσει δεν μπορεί, να τα γευτεί να τα χαρεί
Τα βλέπει στ' όνειρό του
Τίποτα δε μας ανήκει στον πλανήτη γη που ζούμε
Εμείς όλοι μας με νοίκι ξένο σώμα κατοικούμε
Τίποτα δε μας ανήκει, ούτε παίρνουμε μαζί μας
Όταν έρθει το καΐκι για να πάρει τη ψυχή μας
Έρχεται κάποτε καιρός στη πλώρη κάποιου πλοίου
Που ταξιδεύουμε στο φως χωρίς γυαλιά ηλίου