To Eve The Art Of Witchcraft [Greek translation]

Έρπομαι και εγώ λαθραία σε άθλια κατάσταση,

μιας και ανέκαθεν ήμουν ένας ηδονοβλεψίας

της Νυκτερινής Θεότητας της Σελήνης.

Καλώς την, λοιπόν, εν κρυπτώ προσερχόμενη.

Επομένως, [Ουζα και Αζήλ] συνομιλούν

Ο φλεγόμενος καρπός επαφίεται στην Εύα

και με αποθέτει με τη λαχτάρα, δέσμιο της επιθυμίας.

Διαχειρίσου με ωσάν ένα ανθίζον λουλούδι

που θα στεριώνει για μια ζωή στον θρόνο σου

μήπως τουλάχιστον και εγώ επικονιάσω τον κόσμο

με σκότος ανάλογο των δυνάμεών σου.

Αγκάλιασέ με με αυτά τα σαγηνευτικά μάτια σου,

την φωτιά της ζωής η οποία δεν θα σβήσει ποτέ.

Σκίσε έτι περαιτέρω τις χάρτινες ουλές μου

και μην εξέλθεις ποτέ από το σώμα μου.

Η Αγάπη θα αναλώσει και θα λούσει την Κυρία

την οποία εγώ δοξολογώ και ιππεύω.

Αυτή θα με χαιρετίσει ωσάν ερπετό

μέσα στον υποχθόνιο Κήπο της Εδέμ της.

Και εγώ ες αεί αυτό θα επιδιώκω

διότι τα ξόρκια της είναι

ό,τι εγώ επιθυμώ... [Επιθυμία]

Η ψυχή μου έχει δηλητηριαστεί εκ των έσω...

Προσέρχομαι ερπόμενος με άτονη ενοχή σε εσένα

και αέναα περιλουσμένος με αμαρτίες.

Λάμια, λατρεία να σου προσφέρω

μιας και δηλητηρίασες την ψυχή μου από μέσα.

Η σοφία γεννά τη γονιμότητα

και θρέφει το αιδοίο της για να ικανοποιήσει την όρεξή της.

Επί της Εύας εγώ εκσπερματώνω...

...επτά φορές για να στραγγίξω το πάθος μου,

να λεηλατήσω την Εδέμ και να γευθώ το γύναιο.

Κλίνω προς το διεφθαρμένο κτήμα της.

Αυτή η γυνή είναι διέξοδος από το χαμένο σκοτάδι...

(Κοιμήσου τώρα...)

Εγώ είμαι ο ευγενής άνεμος

ο οποίος διαπείρει τις θερινές αύρες

της αιώνιας ειρήνης.

Επομένως, τον ύπνο μου και τα όνειρά μου θα τα πιούμε.

Εγώ είμαι ο αιμορραγών ουρανός,

ο αρπάχτρας άνεμος του πολέμου

ο οποίος δέρνει με τις ριπές τον βάναυσο κήπο.

Το στέμμα μου είναι η φωτιά, οι λάγνες ατέρμονες σκέψεις

σαν να τραβάς και να κόβεις χορδές.

Εγώ θα βάλω τις μαριονέτες μου να χορέψουν.

Ο κόσμος όλος θα με προσκυνήσει

για να παραλάβει τη σάρκα μου όσο διαυγείς σκέψεις

σκοτεινής αδυσώπητης λαγνείας [τον κατακλύζουν].

Εγώ είμαι όλα αυτά τα πράγματα και πόσα ακόμα.

Επομένως σε περιμένω, ω εχθρέ του περιορισμού,

μαζί με τον κώδικα της ζωής και την ίδια τη νύμφη του κακού.

Με τρελαίνει σαν πυρετός η ανάγκη να την έχω.

Όταν η απληστία και η λαγνεία σχηματιστούν σε αυτή τη μοναδική επιθυμία

-την αφανίζουσα φωτιά,

ω, Μάγισσα, ανάδειξέ μου τα μυστήριά σου.

Το δένδρο βυθίστηκε όμως εγώ έχω το σπόρο

για να θεριστεί μέσα σου...