Gündoğumunu bekliyorum
En soğuk sabaha alçakgönüllükle bakıyorum
Bir defa geldiğinde yalan söyledin
Sonbaharın gururlu ağaç tepelerine karşı bizi sarıyor
Hareketsiz duruyorum
Yağan yağmurun geçit töreninde
Duyamadığım sesin
Ben tekrar düşerken
Sadakat kaçınıyor
Ve ağır ağır yürüdüğüm üzüntüde
Kendi küllerimin üzerinde ruhsuz bir şekilde duruyorum
O ağladı ve fısıldadı: "Biliyorum..."
Gecenin içine yürüdük
Sana veda mı ediyorum
Neden denediğimi göremiyorsun
Döktüğüm her gözyaşı
Senin içinken?