Την ώρα που μου έλεγες θα φύγεις μακριά μου
ένιωσα πως σταμάτησαν οι χτύποι της καρδιάς μου
πριν γίνει το όνειρο καημός κρατάω μια ελπίδα
σαν φυλαχτώ στο στήθος μου πριν έρθει η καταιγίδα
Τι πήρες από μένανε δε στα ζητάω πίσω
μα τις φωτογραφίες σου κρατάω για να ζήσω
να ήταν ένα ψέμα σου ο πιο μεγάλος πόνος
παρά αυτόν που άφησες και είμαι τώρα μόνος
Να άκουγα ξημερώματα ξανά τα βήματά σου
να μου έλεγες με κλάματα πέρασε η βραδιά σου
κι εγώ με μία μολυβιά τα λάθη σου να σβήσω
το δρόμο να έχω ανοιχτό για να έρθεις πάλι πίσω