Άν η θάλασσα ήταν μελάνι
Και ο ουρανός ήταν χαρτί,
Ούτε τότε θα μπορούσα να γράψω
Πόσο πολλή είναι η αγάπη μου
Σε αγαπάω περισσότερο
Από τα φύλλα που στροβιλίζονται στον αέρα
Από τα αστέρια που βρίσκοντια στον ουρανό
Και από την άμμο μέσα στη θάλασσα
Σε αγαπάω περισσότερο
Από την άμμο που βρίσκεται στα ποτάμια
Και τα ψάρια που βρίσκονται στη θάλασσα
Άν μπορούσες να μπείς στην καρδιά μου
Και να δεις τα συναισθήματά μου,
Θα ήσουν πιο ικανοποιημένος (ή ικανοποιημένη)
Και θα με αγαπούσες πολύ περισσότερο.