Όταν το κουτάλι είναι καυτό
Και η βελόνα κοφτερή
Και περιπλανιέσαι μακριά
Σε ακούω να λες
Ότι ο κόσμος είναι μαύρος
Είναι στην πλάτη σου
Και το κορμί σου τρέμει
Έτσι ξεφεύγεις
Και κλείνεις τις αποχρώσεις
Μην προσπαθείς να το κάνεις
Μην προσπαθείς να σκοτώσεις τον χρόνο σου
Μπορεί να το κάνεις
Μετά δεν μπορείς να αλλάξεις την γνώμη σου
Πρέπει να κρατήσεις τον χρόνο σου
Μέχρι να σπάσεις αυτούς
Τους καιρούς ταλαιπωρίας
Έπειτα προσπαθείς να μιλήσεις
Και οι λέξεις δυσκολεύουν
Και σε ρίχνουν
Μην μένεις
Μην ξεφεύγεις μακριά
Σε είδα να κουνιέσαι
Κουνώντας το σπαθί της μητέρας σου
Ξέρω ότι παίζεις αλλά
Κάποιες φορές οι κανόνες γίνονται δύσκολοι
Αλλά αν κάποιος σε αφήσει έξω σε μια προεξοχή
Αν κάποιος σε σπρώξει στα άκρα
Αν κάποιος σε αγάπησε και σε άφησε νεκρό
Πρέπει να αντέξεις τον χρόνο σου μέχρι να σπάσεις
Αυτούς τους καιρούς ταλαιπωρίας