Σαν είμαι μόνη
στον ορίζοντα ονειροπολώ
και τα λόγια χάνω
Ναί ξέρω δεν έχει φως
σ’ ένα δώμα ανήλιο,
σα δεν είσαι ‘δω με με, με με
Στα παράθυρα
δείχνω σ’ όλους την καρδιά
που φώτισες εσύ,
φυλαγμένο μέσα μου
το φως που
βρήκαμε στη στράτα
Ώρα να πούμε γειά.
Χώρες που δεν έχω ξανά
δει ή επισκεφτεί με σε,
τώρα ναι θα τις ζω
Με σε ξεκινώ
σε πλοία για πελάγη
που, το ξέρω
όχι, όχι, δεν υπάρχουν πιά
Είν’ ώρα να πούμε γειά.
Σαν είσαι μακριά
στον ορίζοντα ονειροπολώ
και τα λόγια χάνω
και ναι ξέρω
πως είσαι με με
Σύ φεγγάρι μου σύ ’σαι με με
Ήλιε μου σύ ’σαι με με
Με με, με με, με με
Ώρα να πούμε γειά
χώρες που δεν έχω ξανά
δει ή επισκεφτεί με σε,
Τώρα ναι θα τις ζω
με σε ξεκινώ
σε πλοία για πελάγη
που, το ξέρω
όχι, όχι, δεν υπάρχουν πιά
Με σε θα τις ξαναζώ
με σε ξεκινώ
σε πλοία για πελάγη
που, το ξέρω
όχι, όχι, δεν υπάρχουν πιά
με σε θα τις ξαναζώ
με σε ξεκινώ
Εγώ με σε