Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
στα πεσμένα φύλλα
αφήνω τους ανθρώπους που δεν μπόρεσα να ξεχάσω αυτό τον καιρό
Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
στο βαμμένο κόκκινο ουρανό
ανυψώνω τους ανθρώπους που δεν μπόρεσα να είμαι μαζί τουε αυτό τον καιρό
Ο χρόνος κυλά σαντο τρεχούμενο νερό
τοποθετώ ένα φράγμα που αποκαλείται αναμνήσεις
υπάρχουν αναμνήσεις που δεν μπόρεσα να κρατήσω
και αυτος είναι ο λόγος που αγναντεύω τον ορίζοντα και σήμερα
Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
(Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις)
στα φθινοπωρινά χρώματα που με αγκαλιάζουν
δίνω τα πάντα μου και ακουμπώ απαλά πάνω τους
Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
(Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις)
στο απόλυτα ώριμο φθινώπορο
κρατώ την πεινασμένη μου καρδιά και αποκοιμιέμαι
Τα λουλούδια και τα δέντρα της καρδιάς μου μαραίνονται
οι αναμνήσεις που έθαψα βαθιά και δεν κατάφερα να τις ξεθάψω
είναι αφημένες σε εκείνο το μέρος και κοιμούνται
σε εκείνο το όμορφο μέρος
Θλίψη,θλίψη
Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
στο κίτρινο Γκίγκο δέντρο1
φωνάζω τις κρυμμένες παλιές αναμνήσεις μου
Ξυπόλητη περπατώ στις αναμνήσεις
στο άνεμο που φυσά
αγκαλιάζω τα κλειστά μάτια με την καρδιά μου
1. περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το δέντρο : https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%BA%CE%AF%CE%B3%CE%BA%CE%BF