Τη ζωή μου γράφω [Ti zoi mou grafo] lyrics

A-ha, a-ha

Hey, Hey (hey, hey)

Τη ζωή μου γράφω,

με τη πένα μου κάτω,

από παιδί στη γύρα η πόλη μου με ‘κανε βράχο.

Έχω ζήσει τόσα, κι αλλα τόσα να μάθω

τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω.

Τη ζωή μου γράφω,

με τη πένα μου κάτω,

από παιδί στη γύρα η πόλη μου με ‘κανε βράχο.

Έχω ζήσει τόσα, κι αλλα τόσα να μάθω

τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω.

Το πρώτο μου κορίτσι, το πρώτο μου ταξίδι

την πρώτη πτήση μου, και το πρώτο μου ξίδι

Με τα αλάνια μου, τα πρώτα μου ξενύχτια

και ότι απ’τα δεκαεφτά μου έχω αλλάξει τέσσερα σπίτια

Την πρώτη μου φορά που ‘χα σπαταλήσει το χρόνο μου,

όνειρα θερινής νυκτός, μα η μέρα με βρήκε μόνο μου.

Θυμάμαι βόλτες με μια τσάντα στον ώμο μου,

σα να ‘μαι σκύλος να μαρκάρω το δρόμο μου

Θυμάμαι μέρες, χωρίς λεφτά να περνάνε,

μα τυχερός, άλλοι δεν είχανε πιάτο να φάνε

νύχτες

να κυλάνε

δείχτες

να γυρνάνε

μπίζνες

γράφοντας το beat verse

να κοιμάμαι

Θυμάμαι βόλτες έξω απ’ το παλιό Μινιόν

βλέμματα περαστικών

τη συντροφιά των ακουστικών

Ζωή σα ταινία Alain Delon,

τώρα βλέπω την Αθήνα πιάτο και στο ποτήρι μου Don.

Τη ζωή μου γράφω,

με τη πένα μου κάτω,

από παιδί στη γύρα η πόλη μου με ‘κανε βράχο.

Έχω ζήσει τόσα, κι αλλα τόσα να μάθω

τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω.

Τη ζωή μου γράφω,

με τη πένα μου κάτω,

από παιδί στη γύρα η πόλη μου με ‘κανε βράχο.

Έχω ζήσει τόσα, κι αλλα τόσα να μάθω

τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω.

Eίμαι απ’τη πόλη που δύσκολα θα πετύχεις (aha),

κι αμα πετύχεις όλοι πέφτουν να σε φάνε.

Απ’τη πόλη που ‘χω δίπλα μου πολλές,

μα στη τελική το βράδι μόνος μου πάλι κοιμάμαι.

Είμαι απ’την πόλη, με τα μεγάλα κτίρια,

η Ακρόπολή λάμπει βράδι μωρό μου,

εγώ, εσύ και αλλά δέκα εκατομμύρια (εκατομμύρια)

που προσπαθούνε να πιάσουνε το ονειρό μου.

Είμαι στη γύρα, το μάτι πάνω απ’τον ώμο μου,

από παιδί εδώ να χαράζω το δρόμο μου,

η πόλη βλέπει, ακούει, με βρίσκει μόνο μου

το ποτό μου, το αντίδοτο μου στο χρόνο μου

Πατώ στα πόδια μου, το όπλο μου είναι τα λόγια μου,

για μεροκάματο βγαίναμε βράδι γάτοι.

Δε θες να ακούς για τα chainz και τα ρολογια μου,

τότε η αγάπη παίρνει φράγκα και κάνει κρεβάτι.

Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι,

τα βράδια μόνος να κοιμάμαι,

να πέσω θέλουν μα λυπάμαι.

Τώρα το κάνω κι αυτοί μιλάνε.

Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι,

τα βράδια μόνος να κοιμάμαι,

να πέσω θέλουν μα λυπάμαι.

Τώρα το κάνω κι αυτοί μιλάνε.

(Τη ζωή μου γράφω με τη πένα μου κάτω) (Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι )

τα βράδια μόνος να κοιμάμαι

να πέσω θέλουν μα λυπάμαι (τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω)

(Τη ζωή μου γράφω με τη πένα μου κάτω) (Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι )

τα βράδια μόνος να κοιμάμαι

να πέσω θέλουν μα λυπάμαι (τόσα να σου πω κι αλλα τόσα έχω να ξεχάσω)

Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι

Τη ζωή μου γράφω με τη πένα μου κάτω

Τα μάτια κλείνω και θυμάμαι

Τη ζωή μου γράφω με τη πένα μου κάτω