[Ρεφρέν:]
Τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
βραδιάζει κι αλλάζει το χρώμα τ' ουρανού
τι πάθος βυθίζει σε πέλαγα το νου
Μην η αθωότητά μου είναι μέσα στη σιωπή
σ' ένα θησαυρό χαμένο που γυρεύω μια ζωή
μην την ξόδεψα στα ζάρια μην την πήρε το κρασί
ίσως φταίει η βροχή που κλαίει με παράπονο κι οργή
(ρεφρέν)
Χάνω την ισορροπία κι ο αέρας με τρυπά
φταίνε κι οι κραυγές των γλάρων σ' ένα γκρίζο ορίζοντα
οι αποστάσεις με λυγίζουν δεν υπάρχει επιστροφή
ειν' η αθωότητά μου μέσα στην καταστροφή
(ρεφρέν)