Τα μάτια κλείνω
μα δε σ’ αφήνω
μπροστά μου πάλι
με προσπερνάς.
Στενεύει η μέρα
ο φόβος βέρα
κι ας μην τον θέλεις τον φοράς.
Ποιον πολεμάς;
Τι να σου γράψω τώρα, τι
αφού για μένα όλα στα `χω πει.
Γέμισα ανάσες το χαρτί και το διπλώνω,
φωτιές απλώνω και μένω εκεί.
Τα φώτα σβήνω
μα όλα τα βλέπω
φωτογραφίες
με μας μαζί.
Στενεύει η μέρα
χωρίς αέρα,
χωρίς πυξίδα
ποροχωράς.
Πού θα με πας;