Θα σ' αφήσω να φύγεις, μα πόσο ανυπεράσπιστη είσαι!
Θα έκανα τα πάντα για να μπορώ να σε κρατήσω
Γιατί θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις τα όνειρα που κάνονται
Όταν ζεις την ηλικία σου έντονα;
Θα σ' αφήσω να προσπαθείς να βάψεις τις μέρες σου
Με τα αναμμένα χρώματα των χρονών σου
Θα σε βοηθήσω να νικήσεις τους πόνους που θα έρθουν
Γιατί θα είναι πιο μεγάλοι από τις αγάπες που θα σ' έχουν
Και θ' αφήσω στα μάτια σου μια ζωή για να τη βλέπεις
Μα είναι η ζωή σου και μην της φερθείς άσχημα!
Θα σ' αφήσω να μεγαλώσεις, θα σ' αφήσω να διαλέξεις
Θα σ' αφήσω και να κάνεις λάθος, θα σ' αφήσω...
Θα σ' αφήσω ν' αποφασίσεις για όποιον θα είναι δίπλα σου
Αντί να επιτρέψω να μου πεις πως είσαι κουρασμένος
Το κάνω γιατί αγάπησα μέσα σου τον άντρα και το κουράγιο του
Κι εκείνη τη δύναμη ν' αλλάξει για να ξαναρχίσει μετά
Κι όταν θα έχεις μπροστά σου άλλα δυο μάτια για να κοιτάξεις
Θ' ακούσεις τη σιωπή μου να φωνάξει!
Θα σ' αφήσω να ζήσεις, θα σ' αφήσω να γελάσεις
Θα σ' αφήσω, θα σ' αφήσω!
Και θ' αφήσω στα χαμόγελα σου τη διάθεση να εκραγείς
Και θ' αφήσω τη περιφάνεια σου να ξεσπάσει!
Θα σ' αφήσω να πιστέψεις, θα σ' αφήσω να διαλέξεις
Θα σ' αφήσω, θα σ' αφήσω!
Θα σ' αφήσω να ζήσεις, θα σ' αφήσω να ζήσεις
Θα σ' αφήσω, θα σ' αφήσω...