Kulede sessiz bir adam
Suskunluğu sanat edinmiş, gözleri perdeli bir dünyada
Ancak kelimeler dans eder bakir dudaklarda
Kan rüzgarları donarken
Kadife katmanlarının en karanlığıya kaplanmış
Şafağın kasvetli ışığında kavrulmuş
...Her şey karanlık
Merdivenlerde durarak
Onun büyük finali bekleyişi
Şafaktan alacakaranlığa kadar kalbi bir alev
Köhne bir ruh halinden perdeleri aralayan sözcükler
Yont onları! Oklara dönüştür!
Kedere gark ol – yaysız hiçbir ok fırlamaz
...Yakıcı karanlık
Abanoz kemerli geçitlerden geçerek
El ele yıldızların bilgeliğiyle
Bilgelik en karanlık haline bürünmüş
O kulede hiç kimse yok
Siyahlara bürünmüş kıyıları dolaşan
Yakıcı ayaz şimdi ısırır umut duvarlarını
Kumda kıl kadar iz yok