Threnody [Belarusian translation]

Бэз квітнее так салодка...

Цяпер маё сэрца разбіта.

Калі я зашпурну яго па вуліцы каціцца -

Хто скажа, што нешта адбылося?

Калі б нехта з'ехаў -

Ці сумавала б я па ім?

Вусны з прысмакам слёз, кажуць,

Лепшыя для пацалункаў...

Вочы, што глядзяць на раннішнюю зорку,

Здаюцца крыху ярчэй.

Рукі, што цягнуцца да цемры,

Звычайна бялейшыя.

Ці замыкну я нязванага госця?

І ці спляту вянок з вярбы...

Калі, як кажуць, пустыя грудзі -

Лепшая падушка?

Уладальнік сэрца, што ўпала са звонам,

Ніколі не думае, што ўсё закончылася...

Верагодна, кожная кабета ў горадзе

Збірае сябе па кавалачках.

Калі б гэты нехта прайшоў, насвістваючы,

Ці дазволіла б я яму расстройваць мяне?

Хай здагадваецца, ці падманвала я,

Хай напалову верыць мне...