Thousand Years of Oppression [Dutch translation]

Hij hing aan de door de wind opgezweepte wereldboom

Welker wortels niemand kent

Negen volle dagen hing hij daar, doorboord

Door Gugnirs speer.

Door pijn gekweld tuurde hij de diepten in

En riep uit in doodsangst.

Graaiend greep hij naar de runen

Voordat hij terugviel uit de afgrond.

Hij leverde zichzelf aan zichzelf uit

In een wereld vol schroeiende pijn,

Opdat wij allen mogen leven

Door de wijsheid die hij verkregen had.

Je twijfelde aan hem en verspreidde hun leugens

De wereld door, het zwaard ter hand

Jij bezoedelde onze zielen, stal ons recht

Alleen maar voor de woorden van de aardige mens.

Jij luisterde naar de aardige god

En schonk je geloof aan misleidende woorden

Jouw machtsvertoon werd met bloed betaald

In de naam van vriendelijkheid verspilde jij ons bloed.

Ik weiger me te onderwerpen

Aan de god die naar jouw zeggen aardig is.

Ik weet wat juist is, en het is tijd,

Het is tijd om te strijden en onze gevoelens te bevrijden.

Laat mij sterven zonder vrees!

Daar ik er zonder mee geleefd heb.

Zwijg dus en ontzie mijn gehoor

Ik heb genoeg gehad van al jouw onzin.

Laat na duizend jaar onderdrukking

De woestelingen weer opstaan

Laat de wereld deze woorden nog eens horen:"

"Red ons, o heer, van de gramschap van de Noorman."

Onze inborst werd gesmeed in sneeuw en ijs,

Om te buigen als staal, gesmeed in vuur.

Wij werden niet gemaakt om als riet te buigen

Of de andere wang toe te keren.

Hij greep de runen, voor ons ter gebruik.