Θα πάρω δώδεκα παιδιά
Δώδεκα παιδιά, δώδεκα μαντολίνα
Να τα πληρώνω μάτια μου
Μάτια μου, για σένα με το μήνα
Τα έξι κάθε πρωινό
Να σε γλυκοξυπνάνε
Και τ’ άλλα κάθε δειλινό
Από τη γη ως τον ουρανό
Σεργιάνι να σε πάνε
Θα σπάσω τους καθρέφτες σου
Καθρέφτες σου, σαρανταδυό κομμάτια
Να βλέπεις να χτενίζεσαι
Χτενίζεσαι, μες στα δικά μου μάτια
Τ’ αποχτενίδια θα κρατώ
Που πέφτουν στην ποδιά σου
Και θα τα κάνω αγάπη μου
Μαλαματένιο φυλαχτό
Να δέσω την καρδιά σου