Άλλη μια μέρα ξημέρωνε,
άλλος ένας καυγάς προέκυπτε.
Ήταν λέξεις κολλημένες μέσα σε προτάσεις
και από εκεί ήταν της Μοίρας γραφτό να αποτύχουμε.
Κάτι πηγαίνει στραβά τόσο με εμένα
όσο και με εσένα.
Δεν απέμεινε τίποτα από τη σχέση μας.
Μόνο μια λύση έχω διαθέσιμη.
Να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου
και να ανακρίνω τις σκέψεις μου,
μια λύση την οποία απεχθάνεται ένα κομμάτι της ζωής μου.
Τα αντίποινα είναι αφόρητα
κι εγώ αλλάζω ρότα.
Κάπου κάποιον τον περιμένει η ηλεκτρική καρέκλα.
Για να ξέρετε, αυτή υπήρξε η ζωή μου
όπως μάλιστα και η τύχη μου.
Αυτό ήταν το έγκλημα μου,
το μεγαλύτερο μου σφάλμα,
η χάραξη της δικής μου πορείας,
η δική μου αυτοκαταστροφή.
Τώρα, ο ύποπτος έχει κίνητρα
και έχουμε ξεμείνει από λόγια.
Τώρα, έχεις τον τρόπο σου να παραλογιστείς
και η κοινωνία καλείται να πληρώσει.
Να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου
και να ανακρίνω τις σκέψεις μου,
μια λύση την οποία απεχθάνεται ένα κομμάτι της ζωής μου.
Τα αντίποινα είναι αφόρητα
κι εγώ αλλάζω ρότα.
Κάπου κάποιον τον περιμένει η ηλεκτρική καρέκλα.
Για να ξέρετε, αυτή υπήρξε η ζωή μου
όπως μάλιστα και η τύχη μου.
Στην ζωή μας, έγκειται μια υπόθεση.
Στις ιδεολογίες μας, ευρίσκεται ένα ψέμα.
Στα έργα μας, κρύπτεται και μια αμαρτία.
Στα σώματα μας, εγκυμονεί ο θάνατος.
Αυτή υπήρξε η ζωή μου,
όπως μάλιστα και η τύχη μου.