Μην αφήνεις την πόρτα μισάνοιχτη και φύγεις
Μη με αφήνεις στα σκοτάδια
Νομίζεις ότι με ξέρεις καλά
Με κάνει να γελάω
Γιατί δεν ξέρω εγώ τον εαυτό μου
Αυτός ο δολοφόνος που τρέπεται σε φυγή
Μου κλέβει τον ήλιο
Θα με πιάσει εξ απροόπτου
Του αρέσει όταν είμαι στα κάτω μου και όταν είμαι στεναχωρημένος
Άνθρωπος εν πτώσει
Άνθρωπος εν πτώσει
Πάντα μόνος μου ακούω τους θορύβους
Γιατί είναι η εσωτερική μου φωνή
Οπότε μείνε στο σπίτι σου και κρύψου
Προτού χάσω τον έλεγχο
Αυτός ο δολοφόνος που τρέπεται σε φυγή
Μου κλέβει τον ήλιο
Θα με πιάσει εξ απροόπτου
Του αρέσει όταν είμαι στα κάτω μου και όταν είμαι στεναχωρημένος
Άνθρωπος εν πτώσει
Άνθρωπος εν πτώσει
Αυτός ο δολοφόνος που τρέπεται σε φυγή
Μου κλέβει τον ήλιο
Και μπορώ να πω ότι τον ξέρω καλά
Κι αυτός μπορεί να το πει επειδή είμαι εγώ
Είναι εγώ
Είναι εγώ