Ξέχασες αλήθεια τότε που ήσουν μόνη
που είχες χάσει από τα χέρια σου το τιμόνι
τα παντζούρια σου κλειστά και το κινητό σου
πεταμένο στη γωνιά σαν τον εαυτό σου
ξέχασες τις ώρες που γίνονταν σφαίρες
πως δεν έβγαινες από το σπίτι μέρες
ξέχασες τις Κυριακές της μελαγχολίας
και τη μοναξιά κάποιας συναυλίας
Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεις
Να φεύγεις τη νύχτα και μαζί να με παίρνεις
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Ξέχασες την παγωνιά που είχε τον χειμώνα
και την αγκαλιά που είχες για κρυψώνα
τι να πρωτοθυμηθώ απ'όλα για σένα
περασμένα είναι απλώς και ξεχασμένα
Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεις
Να φεύγεις τη νύχτα και μαζί να με παίρνεις
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεις
Να φεύγεις τη νύχτα και μαζί να με παίρνεις
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Θυμάμαι στη πόρτα τα κλειδιά σου να σέρνεις
Να φεύγεις τη νύχτα και μαζί να με παίρνεις
Τα λόγια των φίλων σου τρόχισαν το φρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο
Σκοτάδι οι ράγες και η ψυχή σου το τρένο