Η γη είναι ακόμα ζεστή
από τις ηλιόλουστες μέρες μας.
Το καλοκαίρι ήρθε κι έφυγε.
Χρυσά φύλλα που σύντομα έπεσαν
και χόρεψαν με τον άνεμο και τον ψίθυρο του.
Το σπίτι είναι άδειο,
το γρασίδι άκοπο.
Οι πόρτες κλειστές και τα παράθυρα σφαλισμένα.
Φευγαλέες στιγμές που αναβοσβήνουν εμπρός μου.
Οι αναμνήσεις αντηχούν ακόμα σ' αυτό το σπίτι δίπλα στη θάλασσα.
Πόσο μου λείπουν αυτές οι τελευταίες μέρες του καλοκαιριού
με τα λαμπερά μάτια και τους γαλάζιους ουρανούς.
Πόσο τρέμω αυτές τις πρώτες μέρες του χειμώνα
όταν το καλοκαίρι έχει πει αντίο.
Το μόνο που έχει απομείνει είναι ένα
ηλιοκαμένο μαύρο δέρμα
κι ένα κενό στο μέγεθος του φεγγαριού.
Άγρυπνες νύχτες με στοιχειώνουν τώρα.
Εύχομαι το καλοκαίρι να μας έβρισκε ξανά με κάποιο τρόπο.
Πόσο μου λείπουν αυτές οι τελευταίες μέρες του καλοκαιριού
με τα λαμπερά μάτια και τους γαλάζιους ουρανούς.
Πόσο τρέμω αυτές τις πρώτες μέρες του χειμώνα
όταν το καλοκαίρι έχει πει αντίο.
Δε σου λείπουν αυτές οι τελευταίες μέρες του καλοκαιριού
με τα λαμπερά μάτια και τους γαλάζιους ουρανούς;
Δεν τρέμεις αυτές τις πρώτες μέρες του χειμώνα
όταν το καλοκαίρι έχει πει αντίο;