Beni sadece sen çok iyi tanıyorsun
Üzgün olduğumda beni sadece sen affediyorsun.
Kırgınken sana ihtiyacım var,
Tamir olmuşken de.
İyiyken sana ihtiyacım var,
Hasta olduğumda da.
Güvendiğim arkadaşlar gelmiyorlar.
Nehir gibi akıp gidiyorlar,
Ama sen gitmiyorsun.
Düştüğümü göremiyorum,
Kendimi kaybediyorum
Ama sonra beni çağırdığını duyuyorum.
Buradasın,
Buradasın,
Kollarını açmış buradasın.
Buradasın,
Buradasın,
Ve koşuyorum.
Arka bahçede fısıltılar,
Kapalı kapıların ardında.
Kendimi mahvettim ve sensiz daha da mahvoluyorum.
Biraz sarhoşum şu an.
Bu da neden bir savaş çıkardığımın sebebi,
Ve, evet, sen benim ayık oluşumsun,
Ben yerdeyken.
Düştüğümü göremiyorum,
Kendimi kaybediyorum
Ama sonra beni çağırdığını duyuyorum.
Buradasın,
Buradasın,
Kollarını açmış buradasın.
Buradasın,
Buradasın,
Ve koşuyorum.
Beni sadece sen çok iyi tanıyorsun
Üzgün olduğumda beni sadece sen affediyorsun.
Sıcakken sana ihtiyacım var,
Soğuk olduğumda da.
Gençken sana ihtiyacım var,
Yaşlıyken de.
Sen uzakta olmayacaksın.
Buradasın,
Buradasın,
Kollarını açmış buradasın.
Buradasın,
Buradasın,
Ve koşuyorum.
Beni sadece sen çok iyi tanıyorsun
Üzgün olduğumda beni sadece sen affediyorsun.
Kalabalıklar içindeyken,
Bulutların üzerindeyken,
Kalabalıkların içindeyken,
Bulutların üzerindeyken,
İşte buradasın.