Ω, Θεέ μου, έχω τη θεραπεία για τον έρωτα.
Χτύπησα το γυαλί και έσπασα τα κόκαλα της γροθιάς μου, αλλά είμαι εντάξει.
Δεν μπορώ να σε αλλάξω (Δεν μπορώ να σε αλλάξω).
Δε θα αλλάξεις ποτέ (Δε θα αλλάξεις ποτέ).
Δε θα περίμενα ποτέ να το σπάσω στην τελική.
Κάτι τόσο βαθυστόχαστο, κάτι που δε θα περιμένεις.
Πάρε τις Γραφές αυτές ως εικόνα και φόρα τες γύρω από τον λαιμό σου.
Ο ουρανός ανοίγει.
Μην αφήσεις τις φλόγες να σε καταπιούν.
Ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου κι ό,τι είναι δικό σου δικό μου, οπότε πάρε με μακριά.
Ακούς τους ήχους, φέρνονται είς πέρας.
Δεν υπάρχει καθόλου συμπόνια για τους νεκρούς.
Αυξάνεται κι εγώ δεν ήμουν ποτέ ο ίδιος.
Δεν υπάρχει καθόλου συμπόνια για τους νεκρούς.
Χορεύουμε όπως τα ζόμπι στη μέση της βροχής.
Βλέπουμε τις πέτρες να πέφτουν από τον ουρανό (φλεγόμενες).
Το εκτυφλωτικό φως ξεχειλίζει από τα μάτια σου (ο πόθος μας).
Η ζωή έχει πεθάνει, κι όμως είμαστε ακόμα ζωντανοί και από κάτω μας,
Μια θάλασσα καταραμένων θρυμματίζεται σαν παλιρροϊκό κύμα, κύμα...
Δεν μπορώ να σε αλλάξω.
Δε θα αλλάξεις ποτέ (Δε θα αλλάξεις ποτέ).
Δε θα περίμενα ποτέ να σπάσω στην τελική.
Δεν μπορώ να αναπνεύσω
Ξυπνάω από τους εφιάλτες στους οποίους βρίσκομαι.
Βουτάω σε ένα άγιο ποτάμι και ξεπλένω τις αμαρτίες μου.
Όσο φτάνω (καθαγιασμένος) την επιφάνεια του νερού τώρα,
Θα αναπνεύσω και θα κάψω τα μάτια μου.
Ακούς τους ήχους, φέρνονται είς πέρας.
Δεν υπάρχει καθόλου συμπόνια για τους νεκρούς.
Αυξάνεται κι εγώ δεν ήμουν ποτέ ο ίδιος.
Δεν υπάρχει καθόλου συμπόνια για τους νεκρούς.
Χορεύουμε όπως τα ζόμπι στη μέση της βροχής.
Βλέπουμε τις πέτρες να πέφτουν από τον ουρανό (φλεγόμενες).
Το εκτυφλωτικό φως ξεχειλίζει από τα μάτια σου (ο πόθος μας).
Η ζωή έχει πεθάνει, κι όμως είμαστε ακόμα ζωντανοί και από κάτω μας,
Μια θάλασσα καταραμένων θρυμματίζεται σαν παλιρροϊκό κύμα, κύμα...
Πάρε, λοιπόν, τα φάρμακα για να σβήσεις τον πόνο μας
Και περπάτα μέχρι το τέλος, μέχρι να φτάσεις στην άμμο.
Εκατό χιλιάδες φτερά ανυψώνονται στον ουρανό,
Σε έντονες ταχύτητες, που δεν μπορούμε να «πιάσουμε» με τα μάτια μας.
Ακούς τους ήχους ενός τρίτου να φέρνονται είς πέρας.
Απλά περίμενε (απλά περίμενε).
Διστάζεις.
Έχω τη θεραπεία σε αυτό το δηλητηριώδες φιλί.
Χτύπησα το γυαλί, καταστρέφει τα κόκαλα της γροθιάς μου (διστάζεις). [x3]
Διστάζεις.
Δεν υπάρχει συμπόνια για τους νεκρούς.
(Διστάζεις)
[x3]