Ξανά και ξανά συνεχίζω στον κόσμο που ξέραμε
Κάποτε όταν περπάτησες δίπλα μου
Αυτός ο αδιανόητος, αυτός ο απίστευτος κόσμος που ξέραμε
Όταν οι δυο μας ήμασταν ερωτευμένοι
Και όταν κάθε φωτεινή πινακίδα νέον μετατράπηκε σε αστέρια
Ο ήλιος και το φεγγάρι φαίνονταν δικά μας
Κάθε δρόμος που πήραμε μετατράπηκε σε χρυσάφι
Αλλά το όνειρο ήταν πολύ μεγάλο για να το αντέξεις
Τωρα ξανά και ξανά συνεχίζω στον κόσμο που ξέραμε
Τις μέρες που με αγαπούσες
Και όταν κάθε φωτεινή πινακίδα νέον μετατράπηκε σε αστέρια
Ο ήλιος και το φεγγάρι φαίνονταν δικά μας
Κάθε δρόμος που πήραμε μετατράπηκε σε χρυσάφι
Αλλά το όνειρο ήταν πολύ μεγάλο για να το αντέξεις
Τωρα ξανά και ξανά συνεχίζω στον κόσμο που ξέραμε
Τις μέρες που με αγαπούσες
Ξανά και ξανά συνεχίζω στον κόσμο που ξέραμε