Ένας νέος άντρας περπατούσε μέσα στο δάσος
Με τη φαρέτρα και το τόξο του κυνηγιού
Άκουσε ένα νέο κορίτσι να τραγουδά
Και ακολούθησε τον ήχο
Εκεί βρήκε την κόρη
Που ζει στην ιτιά
Κάλεσε και αυτή άκουγε
Από ένα δαχτυλίδι κόκκινων μανιταριών
Έλα μαζί μου κόρη
Έλα από τον κρεβάτι της ιτιάς
Τον κοίταξε γαλήνια
Και μόνο κούνησε το κεφάλι της.
Δες με τώρα, μια ακτίνα φωτός στο χορό του φεγγαριού
Δες με τώρα, δεν μπορώ να αφήσω αυτό το μέρος
Άκου με τώρα, ένα άσμα στο δάσος
Μην μου ζητάς, να σε ακολουθήσω όπου πας
Ένας νέος άντρας περπάτησε στο δάσος
Με ένα λουλούδι και ένα παλτό πράσινο
Η αγάπη του είχε μαλλιά σαν τη φωτιά
Τα μάτια της μια σμαραγδένια λάμψη
Έχει τυλιχθεί στην ομορφιά της
Τόσο νέα και τόσο γαλήνια
Ήταν εκεί κάτω από τη ιτιά
Και της έδωσε το κίτρινο άνθος
Κορίτσι την καρδιά μου έχεις καταλάβει
Ω θα γινόμουν ο άντρας σου
Είπε ότι δεν θα τον παντρευόταν ποτέ
Όχι κοντά, ούτε μακριά, ούτε σύντομα
Δες με τώρα, μια ακτίνα φωτός στο χορό του φεγγαριού
Δες με τώρα, δεν μπορώ να αφήσω αυτό το μέρος
Άκου με τώρα, ένα άσμα στο δάσος
Μην μου ζητάς, να σε ακολουθήσω όπου πας
Ένας νέος άντρας περπατάει μέσα στο δάσος
Με ένα τσεκούρι αιχμηρό σαν μαχαίρι
Θα πάρω την παρσινομάτα νεράιδα
Και θα γίνει γυναίκα μου
Με αυτή θα μεγαλώσω τα παιδιά μου
Με αυτή θα ζήσω τη ζωή μου
Η κοπέλα έκλαψε όταν τον άκουσε
Πως θα την ελευθέρωνε
Πήρε το τσεκούρι του και το χρησιμοποίησε
Για να κόψει το αρχαίο δέντρο
Τώρα η ιτιά σου έπεσε
Τώρα μου ανήκεις
Δες με τώρα, μια ακτίνα φωτός στο χορό του φεγγαριού
Δες με τώρα, δεν μπορώ να αφήσω αυτό το μέρος
Άκου με τώρα, ένα άσμα στο δάσος
Μην μου ζητάς, να σε ακολουθήσω όπου πας
Τον ακολούθησε στο δάσος,
Και κατέρρευσε στη γη
Τα πόδια της είχαν περπατήσει μια απόσταση,
Από την πράσινη γη της γέννησής της
Θα ξεθωριάσει σε ένα λουλούδι,
Που θα ανθίσει για μια φωτεινή παραμονή
Δεν μπόρεσε να πάρει από το δάσος,
Αυτό που δεν ήταν γραφτό να φύγει