The Wild Rover [Polish translation]

Po kraju się włóczę od wielu już lat,

Jestem z whiskey i z piwem jak nikt za pan brat,

Lecz oto wróciłem, mam złoto, tom pan,

Włóczęgowski na zawsze porzucę więc stan.

Refren:

Tak więc nie, nie, nigdy,

Nie, nie, nigdy i już

Na włóczęgę nie pójdę,

Nie, nigdy i już.

Zachodzę do knajpy, gdziem bywał nie raz,

I powiadam karczmarce, że napić się czas.

Gdy proszę o kredyt, ta mówi mi: „Precz!

Utrzymywać klientów nie dla mnie to rzecz!”

Refren: Tak więc...

Z najgłębszej kieszeni wyciągam więc trzos,

Na co oczy karczmarki aż śmieją się w głos:

„Mój trunek” – powiada – „królestwo jest wart,

A te słowa, com rzekła, to tylko był żart.”

Refren: Tak więc...

Powrócę do domu i padnę do nóg

Mym rodzicom, gdy tylko przekroczę ich próg,

A jeśli mnie przyjmą nie bacząc, żem schlan,

Włóczęgowski porzucę – przysięgam się – stan.

Refren: Tak więc...